Улсын дараагийн хүн амын тооллого 2027 онд болох бөгөөд бараг нэг зууны дараа анх удаа бүх кастыг хамруулан тоолох гэж байна. Энэ шийдвэр нь олон жилийн турш үргэлжилсэн улс төрийн болгоомжлолыг төгсгөж, сөрөг хүчний намууд болон аль хэдийн өөрийн тооллого хийсэн дор хаяж гурван мужийн шахалтаар хийгджээ.

2011 онд хийгдсэн нэг судалгаа  албан ёсны хүн амын тооллого биш бөгөөд төрөөс баталгаажаагүй, нийтэд ч зарлагдаагүй  гайхалтай нь 4.6 сая кастын нэр бүртгэсэн байна.

Бүх кастын нарийвчилсан тооллого нь нийгмийн тэгш байдлын бодлого (affirmative action)-ын үр шимийг хэн үнэхээр хүртэж байна, хэн хоцорч байна гэдгийг илүү тодорхой харуулах боломжтой гэж үзэж байна. Үүнийг дэмжигчид “энэ нь халамжийн хөрөнгийг илүү чиглэсэн байдлаар зарцуулах, боловсрол ба ажил эрхлэлтийн квотыг бодит нотолгоонд тулгуурлан дахин зохицуулахад тусална” гэж үздэг.

Гэвч Анан Тэлтумде хэмээх эрдэмтэн-идэвхтний “The Caste Con Census” (“Кастын хуурамч тооллого”) хэмээх шинэ номд дурдсанаар, ийм тооллого нь эсрэгээрээ, аль хэдийн гүнзгий ялгавартай энэ системийг улам бэхжүүлж болзошгүй гэж анхааруулжээ — харин бодит зорилго нь түүнийг задлах ёстой гэж тэр үздэг.

Энэхүү байр суурь нь “илүү сайн өгөгдөл нь илүү шударга бодлого авчирна” гэсэн нийтлэг ойлголттой зөрчилддөг.
Тэлтумдегийн хэлснээр, “Каст бол ямар ч дэвшилтэт зорилгоор удирдахад хэтэрхий хор хөнөөлтэй тогтолцоо” юм.

Тэр “Кастын мөн чанар нь хэмжих боломжгүй шатлалд тэмүүлэх зөн совин” гэж бичжээ.

Тэлтумдегийн үзэж байгаагаар, орчин үеийн кастын тооллого нь колоничлолын үеийн тусгал юм.

Британийн захиргааныхан 1871 онд анхны кастын тооллогыг явуулсан нь “1857 оны ард түмний эв нэгдэлд хариу өгөх зориудын алхам” байсан бөгөөд энэ нь “колонийн хяналтын үр дүнтэй хэрэгсэл” болжээ. 1871–1931 оны хооронд нийт зургаан удаа кастын тооллого хийсэн бөгөөд 1931 он нь Энэтхэг дэх хамгийн сүүлийн бүрэн кастын тооллого байв.

Тэлтумдегийн хэлснээр, эдгээр тооллого бүр “кастыг зүгээр нэг бүртгэсэн бус, харин түүнийг улам баталгаажуулж, бэхжүүлсэн” байна.

Түүний үзлээр, тусгаар тогтносон Энэтхэг улс нийгмийн шударга ёсны нэрийн дор системийг хадгалж үлдсэн ч, иргэн бүрийн чадавхийг хөгжүүлэх үүргээ биелүүлээгүй — энэ нь жинхэнэ шударга бодлого хэрэгжихийн урьдач нөхцөл байжээ.

Тэр “тооллого хийх дон” нь тэгш бус байдлыг бюрократчилдаг гэж шүүмжилдэг. Кастыг эрх, гомдлын бүртгэлийн хүснэгт болгон хувиргаснаар улс төрийг арифметик — “хэнд юу, хэр их” гэсэн хэмжүүр болгож, Тэлтумдегийн нэрлэснээр нийгмийн шударга бусын “бүтцийн уг шалтгаан”-ыг орхигдуулж байна.

Түүнчлэн тэр кастын тооллогын эрэлт нь илүү их “нөөц, квот авах” зорилготой цөөнх бүлгийн хөдөлгөөн гэж үздэг бөгөөд энэ үед олонх иргэд улам ядуурч, төрийн халамжид хамааралтай болж байна гэж тэмдэглэсэн.
Өнөөдөр Энэтхэгийн бараг 800 сая хүн үнэгүй хүнсний тусламжид найдаж амьдарч байна.